Britse onderzoekers hebben een plastic lens ontwikkeld waarmee satellietsignalen opgevangen kunnen worden. De lenzen zouden gebruikt kunnen worden om breedbandinternet voor treinreizigers beschikbaar te maken.

De plastic lenzen moeten een alternatief vormen voor reguliere satellietontvangers op treinen. De schotels die de signalen van de satellieten opvangen, zijn vaak te groot om op het gros van de treinen gemonteerd te kunnen worden: veel tunnels en overspanningen zijn te laag om ze door te laten. De bolvormige lenzen die door wetenschappers van de universiteit van York werden ontwikkeld zijn slechts dertig centimeter hoog, ongeveer de helft van een gemiddelde satellietschotel. Naast de afmetingen bieden de plastic lenzen een aantal voordelen ten opzichte van schotels: zo kunnen meerdere satellieten met een enkele lens gevolgd worden en is het materiaal goedkoop.

De lens-ontvangers zijn op zogenoemde Luneburg-lenzen gebaseerd: signalen worden dankzij variabele brekingsindex naar een verzamelpunt op de bolvormige lens geleid. Een zogenoemde 'feed', het enige bewegende onderdeel van de satellietontvanger, beweegt over het oppervlak van de lens om zo gebundelde signalen op te vangen. Door meerdere feeds in te zetten, kunnen ook meerdere satellieten gevolgd worden, waardoor de bandbreedte en betrouwbaarheid van het signaal toeneemt. Volgens de hoofdonderzoeker, John Thornton, is zijn systeem beter geschikt voor treinen dan 3g-technieken als lte of wimax, aangezien de dekkingsgraad van 3g nog onvoldoende is. Een prototype van de lens wacht echter nog op een test op een bewegend platform. Wel zou de lens al in staat zijn gegevensstromen met ten minste vier megabit per seconde door te geven.

bron: tweakers.net